Συνήθεις Παθήσεις

Συνήθεις Παθήσεις

Το αντικείμενο της Αφροδισιολογίας (Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα - ΣΜΝ) είναι η μελέτη, διάγνωση και θεραπεία των νοσημάτων που μεταδίδονται κυρίως ή αποκλειστικά μέσω της σεξουαλικής επαφής, μεταξύ ατόμων του άλλου ή του ιδίου φύλου. Η επαφή μπορεί να είναι κολπική, στοματική, πρωκτική ή στενή σωματική (παθητική ή ενεργητική).


Στο Ιατρείο μας υπάρχει ειδικό ενδιαφέρον και μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση των Σεξουαλικώς Μεταδιδομένων Νοσημάτων (ΣΜΝ).


Βλέπουμε τόσο άντρες όσο και γυναίκες.


Με διακριτικότητα, απόλυτη τήρηση του Ιατρικού Απορρήτου και σεβασμό στην ιδιαιτερότητα κάθε ασθενή, παρέχονται ειδικές συνεδρίες πάνω στη Συμβουλευτική και Πρόληψη μετάδοσης των ΣΜΝ.

Στο Ιατρείο μας συνεργαζόμαστε με εξειδικευμένο εργαστήριο και παρέχουμε τη δυνατότητα διενέργειας μοριακών εξετάσεων (PCR) για την ανίχνευση και ταυτοποίηση των σημαντικότερων μικροοργανισμών που σχετίζονται με ΣΜΝ, είτε υπάρχουν συμπτώματα είτε όχι. Το δείγμα μπορεί να είναι ούρα, σπέρμα, ουρηθρικό / κολπικό / πρωκτικό / φαρυγγικό επίχρισμα. 


Κλείστε το ραντεβού σας για να οργανώσετε έναν προληπτικό έλεγχο, αν έχει προηγηθεί κάποια ύποπτη επαφή ή επαφή χωρίς προφύλαξη ή αν απλώς το επιθυμείτε.


Δείτε τις ειδικές σελίδες μας για πληροφορίες σχετικές με:

- Κονδυλώματα

- Έρπη Γεννητικής Περιοχής

- Ουρηθρίτιδες

- Σύφιλη


Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή συχνών παθήσεων στο πλαίσιο της Αφροδισιολογίας.

Βαλανοποσθίτιδες

Με τον όρο αυτό εννοούμε τη φλεγμονή της βαλάνου (κεφαλή) του πέους και της ακροποσθίας, δηλαδή της δερματικής πτυχής  που καλύπτει τη βάλανο στους άνδρες οι οποίοι δεν έχουν κάνει περιτομή. Κάποιες φορές μπορεί να συνδυάζεται με ουρηθρίτιδα. Είναι μια συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί σε χρόνια βάση το 10 - 20% των ανδρών. Η μεγάλη πλειονότητα των ανδρών θα έχει ένα επεισόδιο βαλανοποσθίτιδας κάποια στιγμή στη ζωή τους. 


Η βαλανοποσθίτιδα έχει διάφορους αιτιολογικούς και προδιαθεσικούς παράγοντες:


- Κακή υγιεινή: η συσσώρευση υγρασίας, ούρων, ιδρώτα κάτω από την ακροποσθία συμβάλλει στη δημιουργία φλεγμονής (μη ειδική βαλανοποσθίτιδα). Η συνύπαρξη φίμωσης, βραχέος χαλινού ή στενής ακροποσθίας επιδεινώνει το πρόβλημα. 

- Λοιμώξεις που οφείλονται σε μικρόβια, μύκητες και ιούς. Οι λοιμώξεις αυτές μπορεί να είναι είτε σεξουαλικώς μεταδιδόμενες, είτε όχι. Στην πρώτη περίπτωση, τα συχνότερα αίτια είναι: Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Treponema pallidum, Trichomonas vaginalis, Mycoplasma sp, Candida albicans, Herpes Simplex Virus. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε υπερανάπτυξη μικροοργανισμών (σταφυλόκοκκος, στρεπτόκοκκος, αναερόβια βακτήρια κλπ) σε όσους έχουν μια πολύ στενή ακροποσθία, αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη ή έλαβαν πρόσφατα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος.

- Φλεγμονώδεις δερματοπάθειες: ψωρίαση, ομαλός λειχήνας, σκληρο-ατροφικός λειχήνας, σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, ατοπική δερματίτιδα, φαρμακευτικά εξανθήματα.

- Αλλεργιογόνα / ερεθιστικοί παράγοντες: το δέρμα της περιοχής είναι πολύ ευαίσθητο και μπορεί να αντιδράσει, όταν έρθει σε επαφή με ορισμένους χημικούς παράγοντες, όπως τα σαπούνια/αντισηπτικά, τα λιπαντικά, τα προφυλακτικά, τα αιθέρια έλαια μασάζ κ.λπ.  

- Μηχανικός ερεθισμός κυρίως από παρατεταμένη τρίβη κατά τη διάρκεια αυνανισμού ή σεξουαλικής επαφής.


Η βαλανοποσθίτιδα παρουσιάζεται με ποικιλία εκδηλώσεων που περιλαμβάνουν ερυθρότητα, οίδημα, λευκωπό επίχρισμα, σκληρές ή γυαλιστερές πλάκες, κνησμό, καύσο, ενόχληση ή πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, καθώς και άλλα μη ειδικά συμπτώματα.


Είναι πολύ σημαντικό να γίνει σωστή διάγνωση, γιατί η θεραπεία είναι εντελώς διαφορετική σε κάθε περίπτωση. Η κλινική εξέταση σε συνδυασμό με ειδικές μικροβιολογικές εξετάσεις συνήθως αποκαλύπτει το αίτιο. Σε κάποιες περιπτώσεις (ιδίως στις φλεγμονώδεις δερματοπάθειες) ίσως χρειαστεί και ιστολογική εξέταση.


Κολπίτιδες

Με τον γενικό αυτό όρο αναφερόμαστε σε διαταραχές του γυναικείου κόλπου που προκαλούνται από κάποια λοίμωξη, φλεγμονή ή αλλαγές στη φυσιολογική κολπική χλωρίδα. Οι περισσότερες γυναίκες θα έχουν ένα τουλάχιστον επεισόδιο κολπίτιδας στη ζωή τους. Συχνά οι κολπίτιδες υποτροπιάζουν ταλαιπωρώντας τις γυναίκες, αλλά και τους σεξουαλικούς συντρόφους τους. Εκδηλώνεται συνήθως με αυξημένα κολπικά υγρά που έχουν διαφορετική σύσταση και οσμή από ό,τι συνήθως, κνησμό, ήπιο άλγος, δυσφορία κατά τη σεξουαλική επαφή κ.λπ. Αρκετές φορές υπάρχει συμμετοχή και του δέρματος της περιοχής του αιδοίου, οπότε τότε μιλάμε για αιδοιο-κολπίτιδες.


Οφείλεται σε μικρόβια, μύκητες ή άλλα αίτια (π.χ. ξένα σώματα, τραχηλικοί πολύποδες, κακοήθειες, αλλεργικές αντιδράσεις). Τα συχνότερα μικρόβια που εμπλέκονται είναι: Gardnerella vaginalis, Mycoplasma hominis, Ureaplasma sp, Chlamydia trachomatis, N. gonorrhoeae, Trichomonas vaginalis, αλλά και ο ιός του απλού έρπητα (Herpes Simplex Virus). Κάποια από τα μικρόβια αυτά μπορεί να μεταδοθούν με σεξουαλική επαφή, ενώ άλλα είναι τμήμα της φυσιολογικής κολπικής χλωρίδας, που για διάφορους λόγους καθίστανται παθογόνα. 


Στην περίπτωση της μυκητιασικής κολπίτιδας από Candida sp. υπάρχει συσχέτιση με τα οιστρογόνα, την προηγούμενη χρήση αντιβιοτικών, το σακχαρώδη διαβήτη και την πιθανή ανοσοκαταστολή. 


Το ιστορικό, η κλινική εξέταση, οι ειδικές εργαστηριακές διαγνωστικές εξετάσεις, καθώς και η πιθανή ταυτόχρονη θεραπεία του συντρόφου είναι απαραίτητα για να ολοκληρωθεί επιτυχώς η θεραπεία.

Μολυσματική Τέρμινθος

Η Μολυσματική Τέρμινθος οφείλεται στον ιό Molluscum Contagiosum Virus, ο οποίος είναι πολύ μεταδοτικός. 


Είναι πολύ συχνός στα παιδιά, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε ηλικία. Μεταδίδεται με στενή σωματική επαφή, που περιλαμβάνει την σεξουαλική επαφή. Μικροτραυματισμοί στην περιοχή, όπως επίσης και το «πεσμένο» ανοσοποιητικό, ευνοούν τη μετάδοση. Η μετάδοση είναι επίσης εφικτή και από κοινή χρήση πισίνας, σάουνας, πετσετών κ.λπ. 


Εκδηλώνεται με τη μορφή μικρών στρογγυλών, ανώδυνων επαρμάτων που συνήθως έχουν έναν κεντρικό ομφαλό και εντοπίζονται στον κορμό, στα γεννητικά όργανα, στο περίνεο και αλλού. Σπάνε εύκολα και το υλικό που εξέρχεται είναι εξαιρετικά μεταδοτικό. 


Συστήνεται στους ασθενείς να μην τα πειράζουν και να απευθυνθούν στο Δερματολόγο τους, διότι υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης της νόσου και σε άλλα σημεία. 


Η θεραπεία περιλαμβάνει κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο, αφαίρεση με ειδική λαβίδα ή/και τοπική αγωγή.

HIV/AIDS

Η προσβολή από τον ιό HIV έχει ως αποτέλεσμα μια χρόνια λοίμωξη, η οποία με τη χρήση των σύγχρονων φαρμάκων μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια. Διακρίνουμε δύο τύπους του ιού (Ι και ΙΙ), καθώς και αρκετούς υπο-τύπους. Προσβάλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και ειδικότερα τα λεμφοκύτταρα, προκαλώντας μια προοδευτική έκπτωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού.



Μεταδίδεται με την σεξουαλική επαφή, αιματογενώς (μεταγγίσεις, κοινή χρήση συρίγγων, τραυματισμοί), καθώς και συγγενώς (από τη μητέρα στο παιδί κατά την κύηση).


Έχει ποικίλες κλινικές εκδηλώσεις ανάλογα με το στάδιο και το επίπεδο επάρκειας του ανοσοποιητικού συστήματος.


Αν υποψιάζεστε ότι υπάρχει πιθανότητα έκθεσης στον ιό HIV, πρέπει να επικοινωνήστε άμεσα με ειδικό ιατρό, όπως ο Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος, για τις αναγκαίες εργαστηριακές εξετάσεις και οδηγίες.

Ηπατίτιδα Β

Η Ηπατίτιδα Β οφείλεται στον ιό HBV. Είναι πολύ μεταδοτικός (περίπου 100 φορές περισσότερο από τον ιό του AIDS, τον HIV). Μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής, αιματογενώς (π.χ. από κοινή χρήση σύριγγας, τραύμα κ.λπ,) και από τη μητέρα στο παιδί κατά την κύηση/τοκετό/γαλουχία. Υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα μετάδοσης μέσω μολυσμένων αντικειμένων όπως ξυραφάκια, οδοντόβουρτσες κ.λπ. 


Οι περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα. Αν εμφανιστούν συμπτώματα, θα είναι 1-6 μήνες μετά τη μόλυνση από τον ιό. Μεταξύ άλλων μπορεί να είναι πυρετός, κακουχία, ναυτία/έμετοι, κοιλιακό άλγος, ίκτερος κ.λπ. Η λοίμωξη κατόπιν μπορεί να επιμείνει σε χρόνια φάση για πολλά χρόνια, προκαλώντας σημαντικές επιπτώσεις όπως κίρρωση του ήπατος, ηπατική ανεπάρκεια και καρκίνο του ήπατος.


Υπάρχουν ειδικές αιματολογικές διαγνωστικές εξετάσεις, ενώ υπάρχει και διαθέσιμο εμβόλιο. Για όσους έχουν εμβολιαστεί, είναι πολύ σημαντικό να ελέγχεται αν το επίπεδο των αντισωμάτων είναι ικανοποιητικό, καθώς αυτό φθίνει με την πάροδο του χρόνου.

Ηπατίτιδα C

Αυτός ο τύπος του ιού της Ηπατίτιδας μεταδίδεται κυρίως αιματογενώς, δηλαδή από μολυσμένες σύριγγες, από μετάγγιση μολυσμένου αίματος, από μη αποστειρωμένα χειρουργικά εργαλεία κ.λπ. Δυνατή είναι επίσης η μετάδοση μέσω σεξουαλικής επαφής, καθώς και από την μητέρα στο παιδί κατά την κύηση.


Οι περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν συμπτώματα. Κάποιοι άλλοι μπορεί να εμφανίσουν μη ειδικά συμπτώματα, όπως κόπωση, αρθραλγίες / μυαλγίες, ναυτία κ.λπ μερικές εβδομάδες μετά τη μόλυνση. Ακολουθεί συνήθως η χρόνια φάση της νόσου, η οποία οδηγεί τελικά σε ηπατική ανεπάρκεια.


Αν διαγνωστεί εγκαίρως και με την κατάλληλη θεραπεία, υπάρχει η πιθανότητα εξάλειψης της λοίμωξης.

Φθειρίαση του εφηβαίου

Η φθειρίαση του εφηβαίου οφείλεται στο παράσιτο Phthirus pubis. Τα παράσιτα αυτά (ψείρες) ζουν στις ανθρώπινες τρίχες του εφηβαίου, αλλά μπορεί να εντοπιστούν και αλλού στο σώμα. Προκαλούν έντονο κνησμό και αρκετές φορές είναι ορατά ακόμη και με γυμνό οφθαλμό. Μεταδίδονται μέσω άμεσης δερματικής επαφής κατά τη σεξουαλική πράξη. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε Δερματολόγο - Αφροδισιολόγο προκειμένου να γίνει η διάγνωση και να λάβετε την κατάλληλη αγωγή. Αν η περιοχή είναι πλήρως αποτριχωμένη, δεν υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης των φθειρών.

Share by: